„Nowa grypa” to choroba układu oddechowego wywoływana przez wirusy grypy typu A/H1N1. Ponieważ nowy wirus grypy składa się z komponentów różnych wirusów grypy (np. świńskiej), nazwano go „świńską grypą".
Klasyczne „wirusy świńskiej grypy” (podtyp grypy A/H1N1) po raz pierwszy wyizolowano już w 1930 roku. Wskaźnik infekcji wśród świń był i pozostaje wysoki, ale śmiertelność jest niska. Wyraźnie nowa manifestacja patogenu jest niepokojąca, ponieważ atakuje nie tylko zwierzęta, ale także ludzi - i może być przenoszona z człowieka na człowieka. Po raz pierwszy pojawił się w Meksyku, dlatego „nowa grypa” lub „świńska grypa” jest również określana mianem „grypy meksykańskiej”.
Krajowe i międzynarodowe organy ds. ochrony zdrowia używają terminu „nowa grypa” lub „grypa nowego typu". Wśród obecnych chorób układu oddechowego u ludzi wywoływanych przez wirusy świńskiej grypy WHO zidentyfikowała nowy wariant podtypu A/H1N1 zwany „wirusem grypy A/H1N1”. Objawy bardzo przypominają objawy grypy wywołanej przez znane wirusy grypy sezonowej. Zasadniczo nie można przewidzieć, który typ wirusa grypy rozwinie się z grypy sezonowej w epidemię (wybuch epidemii ograniczony lokalnie) lub pandemię grypy (rozprzestrzenianie się na całym świecie). Historia pokazuje, że epidemia grypy może mieć różne nasilenie. Epidemia grypy może powodować znacznie cięższe, a nawet śmiertelne przypadki zachorowań niż grypa sezonowa. Szczególnie zagrożone są osoby starsze, chore i dzieci – zdrowy układ odpornościowy może skutecznie zwalczyć nawet ciężką grypę.
Zakażenie wirusem „nowej grypy” zwykle następuje w taki sam sposób, jak w przypadku wirusa grypy sezonowej, a mianowicie z człowieka na człowieka drogą kropelkową lub kontaktową, ponieważ wirus przenoszony jest z rąk na powierzchnie i przedmioty. Instytut Roberta Kocha w celu przerwania łańcucha infekcji zaleca środki do dezynfekcji rąk i powierzchni skuteczne względem wirusów osłonkowych.